شبهای بارانی
|
بيا قرار بگذاريم که . . .
چه خوش خیال بودم ... که همیشه فکرمی کردم در قلب تو محکومم ... به حبس ابد!!! به یکباره جا خوردم ... وقتی زندان بان به یکباره بر سرم فریاد زد... ...هی ... تو... آزادی !... و صدای گام های غریبه ای که به سلول من می آمد...!!!
آن کس که درد عشق بداند، اشکی بر این سخن بفشاند: این سان که ذره های دل بی قرارمن سر در کمند عشق تو ، جان در هوای توست شاید محال نیست که بعد از هزار سال، روزی غبار ما را ،آشفته پوی باد ؛ در دوردست دشتی از دیده ها نهان ، بر برگ ارغوانی،- پیچیده با خزان – یا پای جویباری ،- چون اشک ما روان -؛ پهلوی یکدیگر بنشاند! ما را به یکدیگر برساند! فریدون مشیری" |
About
به وبلاگ من خوش آمدید Archivesبهمن 1392دی 1392 شهريور 1392 مرداد 1392 خرداد 1392 فروردين 1392 آذر 1391 آبان 1391 مهر 1391 شهريور 1391 مرداد 1391 تير 1391 ارديبهشت 1391 فروردين 1391 اسفند 1390 بهمن 1390 AuthorsمحمودLinks
ريخت و پاش LinkDumpکاربران آنلاين:
بازدیدها :
 وبلاگ برتر در تاپ بلاگر | |||||||||||||||
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
